بررسی تأثیر استئوتومی پروگزیمال تیبیا در اصلاح شاخص های امتداد اندام تحتانی در بیماران مبتلا به استئوآرتریت کمپارتمان مدیال زانو

مقدمه: استئوتومی پروگزیمال تیبیا یکی از درمان های جراحی بیماران مبتلا به استئوآرتریت تک کمپارتمان زانو است. از آن جایی که تاکنون در این رابطه مطالعه ای بر روی جمعیت کشور انجام نشده است، تصمیم به انجام این مطالعه برای بررسی تأثیر استئوتومی پروگزیمال تیبیا در اصلاح alignment اندام تحتانی با روش های موجود، در بیماران کشورمان گرفتیم. روش ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی بود. معیار ورود به مطالعه ابتلا به استئوآرتریت خالص کمپارتمان مدیال زانو همراه با درد و ناراحتی زانو به همراه دفورمیتی واروس زانو بود. معیارهای خروج از مطالعه عدم مراجعه ی بیمار برای کنترل یا عدم موافقت وی برای شرکت در مطالعه بود. نمونه گیری به صورت آسان (convenient) انجام گردید. قبل از انجام عمل جراحی رادیوگرافی رخ استاندارد تمام طول اندام تحتانی (alignment view) از اندام تحتانی مبتلا گرفته شد. پس از حدود دو ماه از عمل نیز با انجام یک alignment view دیگر اندازه ی جدید متغیرهای مورد مطالعه جمع آوری شد. اطلاعات به دست آمده توسط نرم افزار آماری spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. جهت آنالیز داده ها از آزمون آماری paired t استفاده شد. یافته ها: میانگین زاویه ی محور آناتومیکال اندام قبل از انجام عمل جراحی 4/3 ± 1/5 درجه واروس و بعد از عمل 4/3 ± 9/11 درجه والگوس بود (001/0 > p). میانگین زاویه ی مکانیکال اندام قبل از انجام عمل 4/3 ± 6/12 درجه و بعد از عمل 5/3 ± 75/4 درجه بود (001/0 > p). نتیجه گیری: انجام عمل جراحی استئوتومی پروگزیمال تیبیا منجر بر اصلاح دفورمیتی و اصلاح شاخص های alignment اندام تحتانی می گردد.